Międzynarodowe Triennale Tkaniny w Łodzi jest najstarszym (od 1972), największym i najbardziej reprezentatywnym przeglądem tkaniny unikatowej na świecie, a jego światowa renoma przewyższa krakowskie biennale grafiki, czy warszawskie biennale plakatu. To konkurs, w którym laur zwycięzcy przynosi w tej dziedzinie prestiż przewyższający wszystkie inne nagrody. Porównywalne, międzynarodowe imprezy w Lozannie i Kioto zakończyły swą działalność w latach 90. XX w. Tajemnicą trwałości łódzkiego triennale jest wciąż żywe nim zainteresowanie artystów z całego świata, bezdyskusyjnie wysoka pozycja artystów polskich, liczne i aktywne środowisko tkackie Łodzi wspierane przez Akademię Sztuk Pięknych, ugruntowana międzynarodowa pozycja Centralnego Muzeum Włókiennictwa. Zwyczajowo w wystawie bierze udział 130-140 artystów z całego świata. Cieszy fakt, iż Ogólnopolskie Triennale Tkaniny Artystycznej Uczniów Szkół Plastycznych towarzyszy już po raz drugi „14 Międzynarodowemu Triennale Tkaniny, Łódź 2013”, prezentując dokonania młodych twórców, tym bardziej, że pozostało już tylko 13 liceów szczycących się posiadaniem tej specjalizacji. Wystawa czynna od 26 września 2013 do 30 listopada 2013 ukazuje kunszt tkacki uczniów i ich ogromną wrażliwość na piękno.

Wyroby włókiennicze – pierwotnie mające tylko zaspokajać podstawowe potrzeby, takie jak ochrona ciała i ocieplanie wnętrz mieszkalnych – ewoluowały pod wpływem ludzkiej skłonności do upiększania własnego wyglądu i otoczenia. Projektowanie wzorów tkanin odzieżowych oraz tych, których przeznaczeniem było ozdabianie wnętrz, a także tworzenie strojów szybko stało się „aktem artystycznym” – niejednokrotnie zajmowali się tym profesjonaliści, reprezentujący takie dziedziny sztuki jak malarstwo czy rzeźba.

Duża grupa młodzieży z naszej szkoły (wszyscy uczniowie ze specjalizacji tkanina artystyczna, kilku uczniów ze snycerstwa i reklamy wizualnej) oraz liczne grono nauczycieli wzięło udział w tym wydarzeniu, podziwiając realizacje tkackie zarówno artystów profesjonalistów jak i dokonania młodzieży. Obejrzenie ekspozycji na powierzchni 7000 m² zajęło kilka godzin. Powstały dokumentacje fotograficzne, które staną się niepowtarzalny źródłem inspiracji dla młodzieży ZSP, być może nie tylko na specjalizacji tkanina artystyczna. Jednak dla nauczycieli, biorących udział w tak interesującej formie edukacji, jaką daje bezpośrednie oglądanie obiektów na wystawie było jasne, że nie zastąpią jej żadne zdjęcia ani filmy. Uczeń, poprzez zgłębianie „na żywo” tajników nowych technik, staje się badaczem, odkrywcą nieznanego świata tkaniny.

Biała Fabryka, siedziba Centralnego Muzeum Włókiennictwa, okazały kompleks klasycystycznych budynków, jeden z najpiękniejszych w Polsce zabytków architektury przemysłowej, zbudowana w latach 1835-39 przez Ludwika Geigera sama w sobie jest obiektem godnym uwagi. Sceneria – rozległe przestrzenie z niezwykłymi podziałami wyznaczonymi metalowymi konstrukcjami dźwigającymi tafle szklane zapewniające właściwy dopływ światła do zgromadzonych tkanin, zadziwia i zachęca do zwiedzania ekspozycji. Fascynuje nie tylko smak artystyczny, inwencja twórcza i kunszt techniczny autorów nadesłanych prac, ale również niezwykła architektura.

Podróż do Łodzi, chociaż długa i męcząca, stanowi nieoceniony element edukacji plastycznej zarówno dla młodzieży jak i dla nauczycieli. Niczym nieskrępowana wszechstronność działań związanych z szeroko rozumianą tkaniną artystyczną, łamiącą wszelkie kanony sztuki włókna (użycie niekonwencjonalnych materiałów i rozwiązań, np. papier, drut, blacha, drewno i wiele innych), pozwala spojrzeć na tą dziedzinę sztuki z innej perspektywy. Pobudza wyobraźnię, kreatywność i świadomość zarówno nauczycieli jak i młodzieży. Lekcja w pigułce w Centralnym Muzeum Włókiennictwa to zastrzyk wiedzy, który przez najbliższe trzy lata – do następnego triennale – będzie owocował nieszablonowymi rozwiązaniami uczniów w sferze projektowej i realizacyjnej.